Portret Zygmunta Dworzaka (1867-1925), polskiego malarza, członka „szkoły monachijskiej“, którego uwiecznił wybitny malarz Konrad Krzyżanowski. 

Konrad Krzyżanowski (1872 Krzemieńczuk - 1922 Warszawa) był polskim malarzem, przedstawicielem wczesnego ekspresjonizmu oraz pedagogiem. Początkowo kształcił się w Szkole Rysunkowej Nikołaja Muraszki w Kijowie, później studiował w Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. W 1897 roku wyjechał do Monachium, gdzie najprawdopodobniej poznał Zygmunta Dworzaka, który przebywał w latach 1895-1901 na monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych. Znajomość ta musiała trwać do końca życia Konrada Krzyżanowskiego, gdyż stworzył on portret kolegi w 1922 roku, który obecnie znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, a wystawiany był m.in. przez Instytut Propagandy Sztuki w kwietniu 1932 roku. 

Studium zostało wykonane piórkiem na papierze. Z tyłu ołówkiem napis: Studium do portretu Zygmunta Dworzaka. Rysunek 

Irena Lorentowicz (1908 Warszawa-1985 Warszawa) - polska malarka, scenograf, pedagog. Córka krytyka literackiego i teatralnego Jana Lorentowicza (1868–1940).

Absolwentka warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych (1925-1931) i scenografii na Wydziale Sztuki Reżyserskiej PIST w Warszawie (1935). Jako scenograf współpracowała z warszawskimi teatrami od lat 30. Zaproszona do współpracy przy realizacji "Harnasiów" Szymanowskiego w Operze Paryskiej w 1936 odniosła wielki sukces, zdobywając I nagrodę konkursu Grand l’Opera za scenografię do tego spektaklu i pięcioletnie stypendium rządu francuskiego. W ciągu następnych lat działała w Paryżu odnosząc dalsze sukcesy, podjęła także studia na wydziale humanistycznym Sorbony. W latach 1941-1959 działała w USA, m.in. współpracowała z Metropolitan Opera. Na kontynencie amerykańskim zdobyło uznanie także jej malarstwo sakralne, freski, witraże, rzeźby, a przede wszystkim ilustracje książkowe dla dzieci. Po powrocie do kraju w 1960 kontynuowała twórczość malarską, a także współpracowała jako scenograf z wieloma teatrami muzycznymi i dramatycznymi w kraju. Wykładała i kierowała warsztatami w Liceum Techniki Teatralnej w Warszawie. W 1972 ukazały się jej wspomnienia pt. „Oczarowania” z przedmową Marii Kuncewiczowej. Pochowana na Starych Powązkach w Warszawie.

Irena Lorentowicz (1908 Warszawa-1985 Warszawa) - polska malarka, scenograf, pedagog. Córka krytyka literackiego i teatralnego Jana Lorentowicza (1868–1940).

Absolwentka warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych (1925-1931) i scenografii na Wydziale Sztuki Reżyserskiej PIST w Warszawie (1935). Jako scenograf współpracowała z warszawskimi teatrami od lat 30. Zaproszona do współpracy przy realizacji "Harnasiów" Szymanowskiego w Operze Paryskiej w 1936 odniosła wielki sukces, zdobywając I nagrodę konkursu Grand l’Opera za scenografię do tego spektaklu i pięcioletnie stypendium rządu francuskiego. W ciągu następnych lat działała w Paryżu odnosząc dalsze sukcesy, podjęła także studia na wydziale humanistycznym Sorbony. W latach 1941-1959 działała w USA, m.in. współpracowała z Metropolitan Opera. Na kontynencie amerykańskim zdobyło uznanie także jej malarstwo sakralne, freski, witraże, rzeźby, a przede wszystkim ilustracje książkowe dla dzieci. Po powrocie do kraju w 1960 kontynuowała twórczość malarską, a także współpracowała jako scenograf z wieloma teatrami muzycznymi i dramatycznymi w kraju. Wykładała i kierowała warsztatami w Liceum Techniki Teatralnej w Warszawie. W 1972 ukazały się jej wspomnienia pt. „Oczarowania” z przedmową Marii Kuncewiczowej. Pochowana na Starych Powązkach w Warszawie.

Szkice aktów kobiecych ujętych na kartce A4. Z lewej strony pieczęć poświadczająca autentyczność prac. Dodatkowo do pracy wydany został certyfikat przez syna autora. Praca dwu-stronna, na rewersie również studium aktów. 

Wiesław Sykuła (ur. 1956) - polski malarz mieszkający i pracujący w Warszawie.

Początkowy okres jego twórczości skupiał się na tematyce pejzażowej, kwiatach, ale powstawały również prace o tematyce abstrakcyjnej. W latach 90-tych współtworzył galerię-pracownię przy ul Chocimskiej w Warszawie.

Obecnie porusza się w przestrzeni malarstwa akrylowego i rysunku. Jego prace znajdują się w kolekcjach prywatnych w kraju i zagranicą.

Technika: tusz, papier

Wymiary z ramą: 85 x 44 cm

Oprawa: współczesna/szyba

Wiesław Sykuła (ur. 1956) - polski malarz mieszkający i pracujący w Warszawie.

Początkowy okres jego twórczości skupiał się na tematyce pejzażowej, kwiatach, ale powstawały również prace o tematyce abstrakcyjnej. W latach 90-tych współtworzył galerię-pracownię przy ul Chocimskiej w Warszawie.

Obecnie porusza się w przestrzeni malarstwa akrylowego i rysunku. Jego prace znajdują się w kolekcjach prywatnych w kraju i zagranicą.

Technika: tusz, papier

Wymiary z ramą: 85 x 44 cm

Oprawa: współczesna/szyba

Wiesław Sykuła (ur. 1956) - polski malarz mieszkający i pracujący w Warszawie.

Początkowy okres jego twórczości skupiał się na tematyce pejzażowej, kwiatach, ale powstawały również prace o tematyce abstrakcyjnej. W latach 90-tych współtworzył galerię-pracownię przy ul Chocimskiej w Warszawie.

Obecnie porusza się w przestrzeni malarstwa akrylowego i rysunku. Jego prace znajdują się w kolekcjach prywatnych w kraju i zagranicą.

Technika: tusz, papier

Wymiary: 78 x 60 cm

Oprawa: współczesna/szyba